Later deze week werd volgende week. Maar hier de beloofde blogpost.
Het is alweer even geleden dat ik jullie vertelde over mijn coachingsessies bij GORTcoaching. Zij boden mij een kennismakingsgesprek aan, plus drie sessies met een coach naar keuze. Ik vond een hele leuke coach in Amsterdam (maar je kan eigenlijk in heel veel plekken in Nederland terecht) en het inmiddels heb ik de sessies achter de rug. Ze vonden plaats rondom mijn shows in TivoliVredenburg en dat was wel heel fijn, want op die manier had ik steun aan de goede gesprekken die ik met mijn coach voerde. Ik kwam bij haar met een aantal thema’s: de balans tussen werk en privé, het altijd ‘aan’ staan en mijn uitstelgedrag. Drie sessies is natuurlijk kort en ik moet eerlijk zeggen dat vooral het ‘aan’ staan de boventoon was in de weken dat ik bij haar kwam, dus dat is ook eigenlijk waar we aan hebben gewerkt.
Waar we samen al snel op stuitten is dat er een soort tegenstrijdigheid in mij schuilt. Aan de ene kant wil en durf ik veel, heb ik grootse dromen en ambities. Aan de andere kant is er dat stemmetje dat me naar beneden praat, ervoor zorgt dat ik zorgen om alles heb en wil dat mijn zenuwen de overhand krijgen. Naar aanleiding daarvan liet ze me als eerste oefening een bus tekenen. Een bus? Ja, een bus. Vervolgens vroeg ze me de bus te zien als mij als mens (of mijn hersenen, hoe je het wil bekijken) en de passagiers op die bus erin te tekenen. Een abstracte opdracht, maar gek genoeg wist ik gelijk wat ik moest maken. Aan het stuur kwam een leeuw (passie/vuur), achterin de bus een muis (angst/onzekerheid). Daar tussenin een meisje dat heel boos kijkt (de stem die mij nooit goed genoeg vindt en boos wordt als ik wat fout doe) en een meisje dat eerder zielig en vermoeid kijkt (de stem die me vertelt dat het teveel is). Tot slot heb ik bovenop de bus nog een vlinder getekend en die staat voor de stem die het altijd iedereen naar zijn of haar zin wil maken. Het stemmetje dat bij elke keuze die ik maak zich afvraagt wat een ander ervan zou vinden. Het was zo bijzonder om na het tekenen die bus op papier te zien. Het ging super snel, ik had op een of andere manier gelijk door wat er allemaal in de bus moest zitten en het was daardoor ook heel duidelijk voor mezelf. Ik wist wel dat het druk was in mijn hoofd, maar ik had er nog nooit zo’n beeld bij gehad.
We deden niet alleen maar oefeningen tijdens de sessies zelf. Mijn coach stuurde me ook wel eens oefeningen na om thuis te doen, afgesteld op waar we over hadden gepraat of wat ik precies nodig had in die situatie. Een daarvan was bijvoorbeeld de ankeroefening, waarbij je een handeling koppelt aan een prettige stemming. Ook deed ik een test om erachter te komen of ik HSP ben (jup) en een ander die ging over mijn omgang met mijn agenda en de gerichtheid op urgentie. Van beide testen wist ik van tevoren stiekem het antwoord al, maar het was toch fijn om een soort bevestiging te hebben op wat ik zelf al verwachtte.
Deze oefening laat ik jullie graag zien, omdat ik met deze nog het meest bezig ben de laatste tijd. In eerste instantie zag deze cirkel er heel anders uit toen ik hem tekende. Mijn coach vroeg me namelijk een cirkel op te delen in alles wat een rol speelt in mijn leven. De eerste keer dat ik dat deed tijdens de sessie bestond bijna driekwart uit carrière en de rest uit familie/vrienden/thuis/hobby. De eerste vraag die me toen stelde was: ‘En waar ben jij zelf?’. Daar moest ik even over nadenken. Ik had er helemaal niet over nagedacht dat ik zelf ook nog een plekje in de cirkel moest krijgen en dat gaf eigenlijk al genoeg aan. In de sessie die daarop volgde moest ik een versie van de cirkel meenemen die mijn ideale situatie aangaf. Dat is de cirkel die je hierboven ziet.
Een kwart voor familie/vrienden/thuis, een kwart voor mijn carrière en een helft voor mijzelf. En die vijftig procent voor mijzelf bestaat dan uit gezondheid, ontspanning en zelfontwikkeling. Ook staan er wat aantekeningen bij. Een paar zijn vanzelfsprekend, maar twee wil ik even toelichten.
Bewuste uit-momenten (maar hoe?)
Dit is nog een vraagstuk. Ik heb veel gepraat over het gevoel van constant ‘aan’ staan, alsof mijn brein nooit eventjes pauze neemt. Vandaar dat ik meer bewuste uit-momenten wil plannen. Dat zie je hieronder ook in een voorbeeld van mijn agenda. Momenten waarop ik niet bezig ben met werk, wat anderen nodig hebben, wat ik allemaal op social media wil plaatsen, wat ik morgen moet doen en wat ik gisteren ben vergeten. Heel eerlijk: het lukt me nog niet zo goed. Maar ik ben wel steeds vaker niet aan het werk ’s avonds. Soms nog wel, maar het is een begin
1/2x per week familie/vrienden want: zuigt energie
Deze wil ik ook even toelichten, want zo klinkt het net alsof ik nooit energie krijg van ontmoetingen met familie of vrienden. Dat is niet zo, maar feit is wel dat ik gevoelig ben voor stemmingen en vaak de stemming van anderen overneem. Daardoor kosten sociale events me vaak veel energie. Ik vind het ontzéttend leuk om af te spreken, maar zo nu en dan sla ik eventjes door. Dan heb ik bijvoorbeeld in een week drie etentjes én ga ik een hele dag naar iemand toe om te filmen en chillen. Vervolgens zit ik het hele weekend bij familie. Vandaar de beslissing: 1/2 keer per week sociale events. En dat gaat best goed.
Zoals je kan zien heb ik in drie sessies toch meer geleerd en gedaan dan je zou verwachten. Ik had nog langer door kunnen gaan met mijn coach, maar ik heb ervoor gekozen om dat op dit punt niet te doen. Heel eerlijk gezegd merkte ik rond Tivoli dat er nog wat dingen in mijn brein dieper zaten dan ik dacht en kwam ik tot de conclusie dat ik beter eerst weer naar therapie kon, omdat coaching nou eenmaal een stuk praktischer is. Nu ik dit schrijf midden december weet ik eventjes niet wat ik wil. Het gaat op dit moment goed met me, maar als ik kijk naar hoe vlak en somber ik me voelde voor en vooral ná Tivoli denk ik wel dat het goed is om nog te zoeken naar een psychotherapeut die me meer inzicht kan bieden in waar dat vandaan komt.
^ zoals je hierboven kan lezen heb ik dit dus midden december geschreven. Inmiddels zijn we 1,5 maand verder en het gaat erg goed met me op het moment. Ik leer met de dag en ik zou niet zeggen dat ik geen sombere neigingen meer heb, maar ik weet wel een stuk beter hoe ik met mezelf om moet gaan op dat soort momenten: minder druk op mezelf leggen. Het blijft natuurlijk een leerproces :)
In ieder geval hebben deze sessies door GORTcoaching me echt goed gedaan en heb ik dingen geleerd waar ik nog steeds mee bezig ben. Daar ben ik dus super dankbaar voor! Het is zeker een van de meest bijzondere samenwerkingen die ik ooit heb gehad. Mocht je benieuwd zijn geworden: je kan een gratis oriëntatiegesprek inplannen bij GORTcoaching en als je dan na het gesprek start met coaching en mailt naar [email protected] dat je via mij bent gekomen, dan hebben ze een cadeautje voor je. Altijd een leuk extraatje!
